4.500 π.Χ. Πάνω σε μια στιγμή έμπνευσης, κάπου στη Μεσοποταμία, ο άνθρωπος ανακαλύπτει τον τροχό και όλα ξεκινάνε… Που να φανταζόταν όταν ανακάλυπτε τον τροχό ότι μερικά χρόνια αργότερα αυτό το στρογγυλό πράγμα θα άλλαζε τη ζωή μας; Που να φανταζόταν ότι ο τροχός θα οδηγούσε στο αυτοκίνητο και τη μηχανή;
Δεν θα ασχοληθούμε με τις ασήμαντες πτυχές του θέματος. Δηλαδή ότι βοήθησε τον άνθρωπο να επιβιώσει και να αναπτυχθεί όχι απλά με γρηγορότερους ρυθμούς αλλά να εξελιχθεί γενικότερα. Όχι βέβαια!
Εμείς θα κοιτάξουμε την ουσία του θέματος. Χωρίς τον τροχό, τώρα δεν θα είχαμε ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανή! Κι ενώ όλοι χαιρόμαστε για τον τροχό, μόλις η κουβέντα φτάσει στο «αυτοκίνητο ή μηχανή;» αρχίζουν οι κόντρες! Δικαίως όμως!
Το αυτοκίνητο…
Το αυτοκίνητο σου δίνει άνεση. Μπαίνεις μέσα εσύ, η οικογένεια σου, οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίας, κάτι ξαδέρφια απ’ το χωριό, βάζετε και τα πράγματα σας και είστε έτοιμοι για βόλτα ή ταξίδι!
Με το αμάξι νιώθεις λίγο πιο ασφαλής. Όχι ότι δεν μπορεί να συμβεί το ατύχημα (που δυστυχώς συμβαίνει συχνά) αλλά τουλάχιστον έχεις μια λαμαρίνα και μερικά συστήματα να σε προστατεύουν.

Ζέστη; Κρύο; O κατακλυσμός του Νώε; Καρφί δε σου καίγεται φίλε οδηγέ αυτοκινήτου, προστατεύεσαι και κλιματίζεσαι! Χειμώνα – καλοκαίρι ρυθμίζεις τη θερμοκρασία που θέλεις και δεν έχεις κανένα άγχος!
Πας (σχεδόν) παντού! Οκ, εξαρτάται και από το αυτοκίνητο αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχεις να φοβάσαι ούτε χωματόδρομους, ούτε βουνά, ούτε κάμπους, τίποτα! Αν έχεις όρεξη για εξερεύνηση, το αμάξι είναι το κατάλληλο μεταφορικό μέσο.
Η μηχανή…
Η μηχανή όμως είναι άλλη φάση. Την καβαλάς και χάνεσαι στο ηλιοβασίλεμα σαν σύγχρονος Λούκυ Λουκ. Σου δίνει μία αίσθηση ελευθερίας που με το αμάξι δεν θα βιώσεις ποτέ. Νιώθεις τον αέρα πάνω σου να περνάει και να παίρνει μαζί του ότι σκοτούρα έχεις στο κεφάλι σου.
Με τη μηχανή δε σου σπάνε τα νεύρα πήζοντας στην κίνηση και ψάχνοντας 4 ώρες να παρκάρεις! Ξεκινάς στην ώρα σου, φτάνεις στην ώρα σου και παρκάρεις στην ώρα σου (σαφώς δεν εννοούμε πάνω στα πεζοδρόμια).

Δεν κλαις! Ας το παραδεχτούμε ανοιχτά, με τη βενζίνη να είναι πιο ακριβή κι από… τη βενζίνη πριν 5-10 χρόνια, σε κάθε επίσκεψη για γέμισμα κυλάει κι από ένα (τουλάχιστον) δάκρυ. Αλλά που να τα ξέρουν αυτά οι μοτοσικλετιστές; Βάζουν 5€, κάνουν μια βόλτα όλη τη γη και τους μένει λίγη και για το επόμενο ταξίδι που θα θέλουν να πάνε κάπου αλλού.
Είναι μαγνήτης… Τι δεν καταλαβαίνεις; Μπορεί να άλλαξαν οι εποχές και οι ιππότες αλλά το άλογο παραμένει άλογο! Και εξακολουθεί να τραβάει την προσοχή.
Το να αναλύουμε τα υπέρ και τα κατά της κάθε επιλογής μπορεί να κρατήσει άπειρες ώρες. Στο τέλος όμως αυτό που μετράει είναι τι συναρπάζει τον καθένα! Δε ρωτάμε απαραίτητα τι οδηγείς γιατί οι συνθήκες δεν μας αφήνουν πάντα να κάνουμε αυτό που μας εκφράζει. Θα ρωτήσουμε όμως τι σου αρέσει να οδηγείς!